عجیب دراعتمادکردن

عجیب است که پس از گذشت یک دقیقه به پزشکی اعتمادمی کنیم!

عجیب است که پس از چندساعت به کلاهبرداری اعتمادمی کنیم!

عجیب است که پس از چندروز به دوستی اعتمادمی کنیم!

عجیب است که پس از چند ماه به همکاری اعتماد می کنیم!

عجیب است که پس از چند سال به همسایه اعتماد می کنیم!

بسیار عجیب است  برخی از ماها  حتی بعداز یک عمر هم  به خدا اعتماد نمی کنیم .....!!!

آیا این جفا به خودنیست  و خود دانی .

سیطره "منِ مجازی" بر "منِ واقعی" در ابعاد جهانی

بررسی تهدیدات موجود در فضای سایبر؛

چگونه با به وجود آوردن ملتی ایندیویژوال می‌توان نظام سازی بر مبنای آرمان ها دینی و انقلابی انجام داد؟! و آیا می توان با عدم آسیب شناسی صحیح از شبکه های اجتماعی در حوزه نظام سازی که توسط بالاترین مقام نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح شده است به مدینه فاضله مد نظر دست پیدا کرد؟

 در قرن بیست و یکم کلمات و عباراتی نظیر فضای سایبر، (Cyber Space)، جهان مجازی (Virtual World)، زندگی مجازی(Virtual Life)، زندگی آواتاری(Avatarian Life)، جامعه محتوایی(Content Community) و ... چه در کلام و چه در واقعیتِ زندگی انسان ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. زندگی و روابط اجتماعی در شبکه های اجتماعی(Social Network) نیز تحت تاثیر عناوین ذکر شده جایگاه درخور توجهی پیدا کرده است. این شبکه ها توانسته اند تاکنون بیش از میلیارد ها کاربر سایبورگ شده را ذیل نام های فیسبوک(Face book)، مای اسپیس(My Space)، توئیتر(twitter) و بسیاری دیگر از شبکه های اجتماعی عمومی و تخصصی درگیر جاذبه های خود نمایند.

در سال های اخیر نفوذ روز افزون فضای سایبر در زندگی تمام ابناء بشر به دلایلی همچون پایین بودن هزینه استفاده از آن، افزایش چشم گیر بهره وری، نداشتن حد یقف در بسیاری از سطوح اجتماعی و نامتقارن بودن در آسیب‌پذیری موجب ‌شده دول مختلف در دوران کنونی، این فضای قدرتمند را به عنوان یکی از مهترین شقوق حکومت خود مد نظر قرار دهند.