صبح
امروز رهبر معظم انقلاب در دیدار با فرهنگیان سراسر کشور با اشاره به
دخالت آمریکایی ها در منطقه غرب آسیا و برگزاری مانورهای نظامی و رزمایش
های دریایی با انتقاد صریح از حضور و دخالت نیروهای خارجی در منطقه و
همچنین اظهارات مقامات نظامی آنها در رابطه با رزمایش های ایران در منطقه
خلیج فارس فرمودند:
"
میگویند ایران در خلیج فارس رزمایش نداشته باشد؛ چه غلط ها!. از آن طرف
دنیا میآید رزمایش برگزار میکند؛ خب بروید همان خلیج خوکها، اینجا چه
میکنید!؟ خلیج فارس خانهی ما است. جای حضور ملت ایران است"
بلاشک
انتخاب این جمله هوشمندانه از سوی رهبرحکیم انقلاب در میان رسانه های جهان
و همچنین مجامع نخبگانی بازخوردهای فراوانی خواهد داشت. بدین منظور گزیده
ای از اتفاقات پیرامون خلیج خوک ها برای درک عمیق تر از هشدار رهبری معظم
انقلاب ارائه میکنیم.
خلیج خوکها
ناحیه ای در مرز کوبا و آمریکا است که بیش از 50 سال پیش(1961) جوخه ای
نظامی متشکل از 1500 سرباز تعلیم دیده متعلق به سازمان جاسوسی آمریکا، سیا،
به آن حمله کردند که این حمله مقدمه عملیاتی کاملاً محرمانه برای سرنگونی
حکومت تازه تاسیس فیدل کاسترو بود که «آیزنهاور» به عنوان پایه گذار اصلی
این ماموریت و «جان اف کندی» به عنوان ادامه دهنده آن ادعا می کردند که این
عملیات با هدف جلوگیری از گسترش کمونیسم در جهان انجام شده است. با این
حال کارها همانطور که برنامه ریزی شده بود پیش نرفت.(خبرآنلاین)
نویسنده در این کتاب با عنوان «فاجعه درخشان» قبل از هرچیز ذهن مخاطب خود را به جنگ ویتنام معطوف می کند و حادثه خلیج کوبا را به آن تشبیه می کند که مسائل زیادی برای اذهان عمومی در آمریکا روشن کرد. حادثه خلیج کوبا در اصل ماموریتی بود که بذر آن در دوران ریاست جمهوری آیزنهاور کاشته شد و تمام استدلال عملیات نظامی هم ترس شخصی رئیس جمهور وقت آمریکا از قدرت گرفتن اتحادیه جماهیر شوروی و طرفدارانش در جهان بود که فیدل کاسترو از نزدیکترین آنها به آمریکا محسوب میشد.
آیزنهاور اصرار داشت این ماموریت محرمانه باقی بماند که بعد از او، کندی با وجودی که شک و ابهامات زیادی در این ماموریت می دید ولی مجبور شده بود مخالفتی با این نظر نداشته باشد. ماموریت در 15 آوریل سال 1961 با برخی حملات هوایی به مواضع دفاعی کوبا آغاز شد که بعد از آن قرار شد گروه نظامی متشکل از تبعیدی های کوبایی به همراه نظامیان آمریکایی به خلیج کوبا حمله کنند که مقدمه سرنگونی حکومت کاسترو فراهم شود ولی در شروع کار همه چیز عکس شده بود.
کشتی هایی که قرار بود نیروها را در ساحل خلیج پیاده کند در منطقه ای پیش بینی نشده به گل نشسته و به خاطر مشکلات دیگری که در مراحل بعدی عملیات پیش آمده بود، کندی روز بعد یعنی 16 آوریل عملیات را لغو کرد تا نیروها روز بعد بتوانند با تجدید قوا به مواضع کوبا حمله کنند ولی به طور مرموزی کل ماموریت لغو شد به طوری که خود نیروهای نظامی نیز از این موضوع تعجب کرده بودند.
ضمن اینکه در هیچ سند تاریخی معلوم نشد که چرا این ماموریت از سوی مقامات آمریکایی لغو شد ولی درس هایی که می توان از این حادثه گرفت را باید در لیبی و عراق و افغانستان به مقامات آمریکایی گوشزد کرد. روزنبرگ در کتاب خود درس های دیگری به مقامات آمریکایی یادآوری کرده است و می نویسد: «به نظر می رسد اگر در آن زمان آمریکا موفق می شد کوبا را به اشغال خود درآورد هیچ چیزی به دست نمی آورد چرا که در زمان حال نتایج اشغال عراق و افغانستان چنین چیزی را نشان می دهند.»(خبرآنلاین)
-
نوع بازدید رئیسجمهور از گروه صنعتی مپنا در روز کارگر مورد انتقاد
کاربران شبکههای اجتماعی از جمله تلگرام قرار گرفت. کاربران اجتماعی با
انتشار عکسهایی از حجتالاسلام حسن روحانی که با خودرو و تیم حفاظت ویژه
وارد محوطه سالن کار کارگران شده و بدون پیاده شدن از خودرو و از راه دور
با کارگران دیدار میکند، این انتقاد را مطرح کردند که چرا رئیسجمهور از
خودرو شخصیاش پیاده نشده و به صحبت و درد و دل کارگران از نزدیک گوش
نداده است؟
این کاربران مطرح میکنند حداقل رئیس جمهور بایستی در داخل سالن از
خودرو خود پیاده شده و مانند دیگر مسئولان، از نزدیک با کار و فعالیت
کارگران گروه مپنا آشنا میشد.
مخاطبی در کانال تلگرامیاش با انتشار این تصویر نوشت:
برجام از زبان کارگران به دو روایت؛
روایت 1: جلوی صحنه
روایت 2: پشت صحنه
با درود و صلوات به
ساحت بزرگ استاد بشریت حضرت ختمی مرتب، رسول نبی اکرم(ص) و سلاله مطهرش
استاد آزاد مردان و آزاد زنان تا ابد..... روحی له الفداء
در فرصت روز گرامیداشت مقام معلم، مجالی شد که به یاد معلمان و اساتیدی که
آموختن های زندگی بخش شان، چراغ راه شد و فکرت از نفش آنها تبلور
یافت....، تکرار سپاس کنم.
لْیَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ أَسْلِحَتَهُمْ وَدَّ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَ أَمْتِعَتِکُم
آیه 102 سوره مبارک نساء
آنْها باید وسایل دفاعى و سلاح هایشان را با خود حمل کنند; (زیرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاح ها و متاع هاى خود غافل شوید و یک باره به شما هجوم آورند
رهبر انقلاب در صحبتهای خود درباره هرگونه رابطه ایران با آمریکا، بارها و بارها نسبت به دو نکته به طور خاص هشدار دادهاند: مقابله با نفوذ آمریکاییها و عدم اعتماد به آنها. اطلاعاتی که سردار سرلشکر دکتر «محسن رضایی» دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام فاش کرد، نشان میدهد که نهتنها نفوذ آمریکاییها و اعتماد به آنها در فضای علمی کشور در شرف ورود به مرحلهای تازه است، بلکه ظاهراً برخی مقامات دانشگاهی در کشورمان با مهماننوازی ویژهای که از ایرانیها سراغ داریم، به استقبال تلاشهای جاسوسان آمریکایی برای براندازی در کشورمان رفتهاند. سفر هیئتی به ظاهر علمی از آمریکا (که در رأس آنها عضو سابق سازمان سیا قرار داشت) به کشورمان و بازدید آنها از دانشگاهها و پژوهشگاههای مهم ایران، باید زنگ خطری باشد که امیدواریم برای دولت به صدا درآمده باشد و یا دستکم از این پس به صدا دربیاید.
این سامانه اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت همکاریهای صنعتی آلماز برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد. مدلهای مختلف این موشک در سازمان ناتو با نامهای سام ۱۰، سام ۱۲ و سام 20 شناخته میشوند.
اولین مدل این موشک با نام اس-۳۰۰ پی برای نخستین بار در سال ۱۹۷۹ در شوروی عملیاتی شد، هرچند تکامل آن از سال ۱۹۶۹ به منظور ساخت موشک سطح به هوایی با برد ۷۵ کیلومتر که هم در نیروی زمینی و هم در نیروی دریایی استفاده شود، آغاز شده بود.
این موشک در ابتدا برای رهگیری هواپیماها و موشکهای کروز ساخته شده و بعدها توانایی رهگیری موشکهای بالیستیک نیز به آن افزوده شد.
اس-۳۰۰ پیامیو (S-300PMU) یکی از مرگبارترین موشکهای زمین به هوای قابل استفاده در تمامی ارتفاعها به شمار میرود که توانایی پیگیری همزمان ۱۰۰ هدف و درگیری با ۱۲ هدف را دارد.
زمان آمادهسازی آن حدود ۵ دقیقه است و موشکهای آن از نوع انبار شونده است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچگونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند.
اس-۳۰۰ شباهت زیادی با سامانه پدافندی آمریکایی امآیام-۱۰۴ پاتریوت دارد. مدلهای پیشرفتهتر اس-۳۰۰ توانایی اجرای تاکتیک «بزن دررو» را دارند که بقاپذیری آنها را در شرایط جنگی افزایش میدهد و در شرایط ویژه میتوانند به عنوان یک سلاح تهاجمی عمل کنند.
اس-۴۰۰ فاتح با نام ناتو سام-۲۰ سیستم موشکی تکاملیافته اس-۳۰۰ است که در سال ۱۹۹۹ معرفی و از سال ۲۰۰۶ وارد فعالیت در ارتش روسیه شدهاست.
ویژگیهای سامانه موشکی اس - 300:
موشک سطح به هوای اس۳۰۰ در سال ۱۹۷۹ برای دفاع از ساختمانهای حساس و مهم شوروی ساخته شد. این سیستم پدافندی سپس با تکمیل و توسعه بیشتر برای دفاع در برابر موشکهای بالستیک بکار میرود.
این سیستم در چندیدن گونه مختلف ارائه شده است:
یکی از اولین موشکهای این سریS-300P است که به سفارش وزارت دفاع روسیه تولید شد. این موشک میتواند کلاهکی را به اندازه ۱۳۳ کیلوگرم با بیشینه برد ۴۷ کیلومتر حمل کند.
کمترین برد آن پنج کیلومتر است و میتواند در ارتفاع ۳۰ متری پرواز کند. سرعتش به سه کیلومتر در ثانیه میرسد و در ۲۸ ثانیه میتواند از خود عکس العمل نشان دهد. زمان آماده پرتاب شدنش کمتر از پنج دقیقهاست.
این گونه امکان نصب بر روی کشتیها را دارد. در سال ۱۹۸۴ مدل S-300F ساخته شد. مدل F در اصل موشک متناسب با نیازهای نیروی دریایی روسیه بود که از سیستم پرتاب ۵V55RM استفاده میکند.
سرعت آن ۴۶۸۰ کیلومتر در ساعت است و میتواند کلاهکی به اندازه کلاهک مدل P (۱۳۳ کیلوگرم) ولی با بردی دوبرابر (حدود ۹۰ کیلومتر) را با خود حمل کند. بیشینه سرعت آن ۶۱۲۰ کیلومتر در ساعت و طول خود موشک با کلاهک ۲۵/۷ متر است.
کمترین برد آن هفت کیلومتر و سقف پروازش ۲۵هزارمتر است و با سوخت جامد نیروی پیشرانش را تامین میکند. یک سیستم راداری معروف به ریف روی آن نصب کردند که میتواند در یک زمان شش هدف را شناسایی کند و به آنها هجوم برد.
مدل S-300FM در سال ۱۹۹۰ ساخته شد که باز هم مدلی برای نیروی دریایی بود. بسیار مدرن و پیشرفته بود. بیشینه سرعت آن به ۱۰ هزار کیلومتر در ساعت میرسد، وزن آن ۱۴۸۰ کیلوگرم است و این تفاوت بیش از هزار کیلوگرمی را میتوان در وضعیت نیروهای پیشران این موشک دانست.
طول آن ۵/۷ متر، قطرش ۵۲/۰ متر و فاصله دوسر بالچههای عقب ۰۳/۱ متر است. برد آن ۹۰ کیلومتر است و میتواند ۱۵۰ کیلوگرم کلاهک را با خود حمل کند. بیشینه سرعتی معادل ۷۵۶۰ کیلومتر در ساعت دارد که در ارتفاع ۲۵ هزارمتری پرواز میکند.
قابلیت تحرک این سیستم بسیار بیش از گونههای قبلی است و قابل نصب بر روی نفربرها برای مقابله با حملات هوایی موشکی، جنگندهها و موشکهای بالستیک و کروز است.
این موشک از لحاظ ظاهری بسیار شبیه مدل FM است حتی وزنش با آن یکی است. طول آن ۹۸/۶ متر، قطرش ۴۵/۰ متر و فاصله دوسر بالش ۰۴/۱ متر است. در ارتفاع ۲۷ هزار متری پرواز میکند و سوختش از مواد جامد تشکیل میشود. کمترین بردش پنج کیلومتر و بیشترین برد آن ۹۰ کیلومتر است.
مدل بعد در سال ۱۹۹۷ ساخته شد که در واقع یک نمونه برداری از مدل MU بود. این موشک MU-2 نام داشت که از لحاظ اندازه و ابعاد دقیقاً مانند مدل قبلی بود ولی بردش به میزان ۱۰۵ کیلومتر افزایش یافته بود یعنی برد کلی آن به ۱۹۵ کیلومتر رسید.
توانایی حمل آن نیز بیشتر شدهاست و میتواند ۱۸۰ کیلوگرم کلاهک را با خود حمل کند. سری ساخت این موشکها تا سال اخیر ادامه یافت.