بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم

مصطفی محدثی خراسانی شاعر معاصر کشورمان در وبلاگ شخصی‌اش دو قطعه از سروده‌های خود را آورده است بنظر م جالب و قابل توجه است.

بر زبان جاری نشد شوری که در جان داشتم

ور نه با تو گفتنی‌های فراوان داشتم

بی‌تو از ناگفتنی‌هایی که در دل مانده بود

کوه دردی بودم و سر در گریبان داشتم

روزها ابری که در هر سوی من گسترده بود

شب به یمن ابرهای تیره، باران داشتم

سرد‌ مهری از نگاهت سخت باور می‌شود

من به چشمان تو چون خورشید، ایمان داشتم

دل به دریاها زدن، قدری جنون می‌خواست، آه

بیخود از فرزانه‌ای من چشم طوفان داشتم