خاطره ای از شهید مصطفی چمران...

در 25 سالگی با استفاده از بورس تحصیلی دانشجویان ممتاز دانشگاه تهران به آمریکا اعزام شد. مادرش به هنگام اعزام به او گفت: مصطفی، شیرم را حلالت نمی کنم اگر در طول این سفر گناه و حرامی مرتکب شوی! 

و این مصطفی است که چشمان پاکش به زمین دوخته می شود و با نجابت تمام می گوید: مادر، دعایم کن! 

... و پس از سالها که به ایران باز می گردد، مادرش به او می گوید: مصطفی با توصیه من چه کردی؟  و دکتر مصطفی چمران با کلامی محجوب تر از قبل می گوید: مادر، بخدا قسم که در تمام این سالها حتی فکر گناه نیز به ذهنم خطور نکرد!